ขับร้อง : รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส
เนื้อเพลงพิษณุโลก
ยามเยือนถิ่นแคว้น
ดินแดนฟูเฟื่อง
ชื่อเมืองสองแคว
สมคำกล่าวแท้
สวรรค์สรรสร้าง
ธารน้ำหลาก
ไหลเป็นแนวทาง
สองริมฟากฝั่ง
พืชพรรณสะพรั่ง ทั่วไป
ประนมมือกราบพระ
พุทธชินราช พระปฏิมา
ขอจงเมตตา
ปกป้องผองภัย
บุญโน้มหนัก
เคราะห์กรรมสิ้นไป
หวังใดจงได้
สิ่งศักดิ์สิทธ์ไซร้ ช่วยดล
น่านน้ำยามเย็น
กระเซ็นเป็นฟอง
โอ้แก่งโสภาละอองน้ำหล่น
สกุโณทะยานสำราญกมล
ได้ยลเสมือนวิมาน
จำลาจากแคว้น
แดนพิษณุโลก
วิโยคดวงใจ
ถึงยามจากไป
เสมือนไกลบ้าน
คงว้าเหว่เหงาใจไปนาน
ทุกคราวที่ผ่าน
อกสั่นหวั่นไหวอาวรณ์
จำลาจากแคว้น
แดนพิษณุโลก
วิโยคดวงใจ
ถึงยามจากไป
เสมือนไกลบ้าน
คงว้าเหว่เหงาใจไปนาน
ทุกคราวที่ผ่าน
อกสั่นหวั่นไหวอาวรณ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น