ขับร้อง : มนต์แคน แก่นคูน
เนื้อเพลงรอเธอที่นวนคร
ลาถิ่นคนจร
นวนครที่เคยเคียงใจ
อดีตสาวโรงงานแฟนอ้าย
ได้งานใหม่แล้วไปลับลา
ลืมใครบางคน
ที่ยามน้องจนเคยมีราคา
ได้งานออฟฟิศติดตรา
เจ้าลืมสัญญาที่หน้าโรงงาน
ได้นั่งหน้าคอมสูงค่า
เจ้าลืมสัญญาที่นวนคร
คนมากแต่ทางเดินน้อย
ขึ้นสะพานลอยก็ยังเข้าคิวรอ
คือศูนย์รวมคน ตจว.
เป็นจุดนัดพ้อของคนแรมรอน
เป็นอาณาจักรของชาวโรงงาน
มีชื่อเรียกขานว่านวนคร
สถานีจอดใจคนจร
เป็นฉากละครตอนรักเราเริ่มต้น
เจอะกันบนทางเท้า
วันหนึ่งตอนเช้ารอขึ้นรถโรงงาน
เศษหางตาเราแอบยิ้มให้กัน
แล้วต่อจากนั้นรักก็มาเวียนวน
เป็นดอกไม้กลางดงเครื่องจักร
เป็นดอกรักแต้มแรงใจคนจน
แต่เสียดายที่ยิ้มได้บ่ดน
รักเราสองคนก็ต้องจำจากไกล
เจ้าไปได้งานกลางกรุงตึกใหญ่
เงินเดือนสองหมื่นได้โอทีพร้อมกะแฮะแสน
ฟ้าวยิ้มแป้นลาถิ่นคนจร
ลานวนครและบั่นทอนฮักเฮาพร้อม
สาวหน้าคอม
ทิ้งบ่าวหน้ามอมซ่อมเครื่อง
แมนชั่นชานเมือง
บ่รุ่งเรืองคือคอนโดกลางกรุง
นั่งภัตตาคาร
ก็คงสำราญกว่าร้านตำบักหุ่ง
ข่าวว่ามีคนเดินข้างกลางกรุง
คอยหิ้วถุงพาช็อปปิ้งห้างใหญ่
เลยถิ่มอ้ายคนถือถุงก๊อบแก๊บส่อย
ย่างเข้าซอยแคบๆ เคียงเจ้ามื้อผ่านมา
ซ่างเถาะหล้าอ้ายบ่ว่าหรือตำหนิ
ยามโชคดีเชิญเลยสิบ่ขวางทางก้าว
แต่ยามเหงาหรือเขาเมินหน้า
หรือว่าวาสนาดันเจ้าบ่ถึงฝั่ง
หรือมีหยังปวดร้าวขอวอนเจ้าให้อ่วยมา
งานบ่ก้าวหน้าหรือคนใหม่เขาถอน
กลับนวนครคงจื่อสายรถเมล์ได้ เอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น