ขับร้อง : พิมพ์ใจ เพชรพลาญชัย
เนื้อเพลงสาวกาฬสินธุ์คอยคู่
อันนี้ฟังเสียงฟ้าฮ้องป้าง
เปิดป่องประตูผิน
สาวกาฬสินธุ์รอคอยซิจ่อยตายเออ...
แต่คอย...ชู้
กาลฤดูฝนครึ้ม
ลงปกคลุมอาณาเขต
สังเกตฟังฟ้าฮ้องบัดไถท้าง...
ป่อง แป๋ว
โหราศาสตร์บอกไว้แล้ว
มื้อสามค่ำเดือนสาม
ยามนี้ฝูงชาวนา
ให้พี่ใจฟังฟ้า
ละฝนมาเหนือหรือมาใต้
หรือทางบ่นมี เก่าปอง...
ละสาวลำปาวนอนครอง
ไผสิพาเฮ็ด คันถาง...
โพนโก้นตอ...
นกกะทาร้องว่า
ตักก็ต้อ ตักก็ต้อ ฟังพอ
พอคือมันจ้อมวยใส่...
ละอุกยามลงขุดไฮ่
มือแตกหลายจนว่าด้านละเสียดายเด้
เสียดายชู้น้อต่างบ้าน
ผู้ไป...แล้ว
บ่ห่วงหลังบัวลอย วัง...
โอ้ โอ้ย...นา...
โฮ้ย...หนอ...เอ้อ...โอ้ย...ล่ะนา
คอยเฝ้าคอยน้องคอยพี่จะมา
คอยพี่ยาเหมือนดังต้นหญ้าคอยฝน
ยามพี่ไป พี่ยังบอกว่าจะมา
คำสัญญาน้องยังอุตส่าห์คอยทน
สาวกาฬสินธุ์น้ำดำ
ชอกช้ำกี่หน
เพราะชายกระล่อนใจเจ้าว่อนเวียนวน
จากไปบ่ดนเจ้าก็ลืมคำมั่น
น้ำตาหยดไหล หัวใจมันสั่น
นับคืนนับวันพี่จะกลับมาเยือน
เคยเป็นเพื่อนทำนาทำไร่
ยามไปจากแล้วโตเจ้าบ่หัน
วันเล่าเคลื่อนเลยเล่าเป็นเดือน
เดือนกลายเป็นปี๋
ช่างมันแนวเคลื่อน
จนปีปิ้นใจยังคือเก่า
นางยังฮักเจ้าบ่มีมื้อห่างเหิน
เราเคยรักกันหมายมั่น
สายสัมพันธ์สื่อรักจากใจ
ซังแล้วไป่ เจ้าซังน้องแล้วไป่
แก้มสาวบ้านดงบ้านป่า
แต่งหน้ากะบ่สวยวิไล
ตื่นเช้ามา มุ่งหน้าหาที่ทำไร่
น้ำหอม เครื่องปรุงจูงใจ
ไม่เคยได้ใส่ เพราะไม่มีเงิน
จน จน จน
คนจนจึงน้ำตานอง
แหกปากร้อง
จนเสียงแห้งลำคอ
สาวกาฬสินธุ์คนยาก
ลำบากจริงหนอ
เขาคงมีใหม่ ไปพะเน้าพะนอ
ลืมคนเฝ้ารอ กอดหมอนนอนเศร้า
เจ็บช้ำเพียงไหน ฟ้าครึ้มทีไร
นั่งคอยจับเจ่า เอาหรือไม่เอา
พี่ไม่ส่งข่าวมา
คนไปหน้าคนึ่งหลังบ้างไป่
คนไปหน้าคนึ่งหลังบ้างไป่
ไผคอยท่าเจ้าจนกินข้าวบ่ลง
โขงท่าน้ำตามท่าลำปาว
บ่าวสาวมีแฟนหย่างคุยกันจุ้ย
เขาคุยหยอกล้อกันเล่น
เรานี่เป็นเหมือนหนามตำใจ
น่าอิจฉาจริงแท้
ตาแลรักจริงยิ่งใหญ่
แต่เรายังห่วงยังใย
ขาดคนจากไปไม่หวนคืนมา
น้ำตาที่มันไหลพราก
ใจลำบากทุกข์ทรมา
หยิบผ้าขึ้นมาเช็ดน้ำตา
เหมือนดังว่าฟ้าแกล้งลงทัณฑ์
ใจคนนั้นบ่ได้เอาทองคำมาปั้นมาหล่อ
มันสังกะด้อ สิทนได้สำได๋
ฟ้าฮ้องใกล้คือดั่งเสียงวาจา
เขาบ่กลับคืนมา
ได้นั่งซึมนอน...ซึม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น